Nu in Studio Skoop
Materialists Peacock 28 Years Later The Phoenician Scheme The Life of Chuck Jeunes mères Ocean with David Attenborough Kika Santosh Sinners Elio (OV) Loveable (Elskling) Elio (NV) Lilo & Stitch (NV) Flow
Nieuwsbrief
Ontvang wekelijks de programmatie in je mailbox
La Tête Haute
Emmanuelle Bercot - Frankrijk - 2015 - 120 min.
met Rod Paradot, Catherine Deneuve, Sara Forestier, Benoît Magimel, ...
Filmfestival Cannes 2015: Openingsfilm
De film begint in pure gebroeders Dardenne-stijl, fel en urgent, met een pijnlijke aanvaring tussen een kinderrechter en de wanhopige moeder van de 6-jarige Malony, wiens parcours we volgen tot hij 18 is. Velen onder ons zouden Malony (we zouden Rod Paradot niet graag in een steegje tegenkomen) gemakshalve omschrijven als ‘een hopeloos geval’ of gewoon als ‘crapuul’. Hij is een opvliegende delinquent – petje, oorbel, Nike-hoodie – die altijd op ontploffen lijkt te staan, ieder moment klaar om een kopstoot uit te delen, die amper kan schrijven, en die van ‘Je m’en fou!’ zijn lijfspreuk heeft gemaakt. Een echt boefje, kortom, dat al van in het prille begin van zijn leven veroordeeld lijkt tot een reddeloos bestaan in inrichtingen en gevangenissen.
Twee mensen blijven in Malony iets zien dat het waard is om te redden: Florence, de kinderrechter, en Yann, een maatschappelijk werker die zelf een tuig-van-de-richelverleden meedraagt. In een erg ontroerende scène reikt Florence de jongen zelfs letterlijk de hand, al blijft het met ventjes als Malony altijd opletten – vlak voor hun zoveelste gesprek verwijdert Florence de briefopener, de schaar en enkele andere scherpe voorwerpen die als steekwapen zouden kunnen dienen, snelsnel van haar bureau. (...)
Wanneer de camera gewoon observeert hoe die jongeren in de inrichtingen zitten te eten en te praten en elkaar wat zitten te jennen, begint ‘La tête haute’ te trillen van levensechtheid. Op die momenten lijkt het wel alsof de cineaste even stopt met het geven van regieaanwijzingen en die jongens gewoon zichzelf laat zijn. Ook al eindigt het er meestal mee dat de boel ontploft, waarna de begeleiders de over de vloer rollende driftkikkers uit elkaar moeten sleuren. Overigens hebben wij aan ‘La tête haute’ – behalve een groot mededogen voor het hoofdpersonage – een grenzeloos respect overgehouden voor al die dappere mannen en vrouwen – opvoeders, begeleiders, maatschappelijk werkers – die zich dag in, dag uit uitsloven voor gastjes als Malony. Hoed af.
(Bron: Humo.be)